Cataratas do Iguaçu van de Braziliaanse kant en … Slot.

Inpakken voor transfer en grensovergang naar Brazilië. Marc en Annemie zitten op dezelfde bus.

We bezoeken nog eens de watervallen op de Iguazu rivier, die inderdaad eigenlijk een Braziliaanse rivier is, hij ontspringt ongeveer 1200km noordwaarts nabij Curitiba en stort hier in de Parana rivier. Het debiet is wat hoger dan normaal, vanwege de recente regens (gemiddeld 2 miljoen liters of 2.000 m3 per seconde). Bij de grote vloed en overstromingen van juni 2014 bedroeg het debiet 46 miljoen liter per seconde. Er werd dan ook grote schade aangebracht aan loopbruggen en infrastructuur.

 

We worden in rijen mensen langs de ticketkassa’s geleid en volgen de wandelpaden voor ongeveer 1200m. We zijn niet alleen vandaag, op een zondag, en aan sommige uitkijkposten is het aanschuiven en dringen voor een plekje voor de perfecte selfie of groepsfoto. Maar opnieuw, wat een woeste pracht, overal waar je kijkt vallen tonnen water naar beneden met bulderend geraas. Onvergetelijke schoonheid van de natuur.

 

En dan checken we in voor een laatste nacht, in een prachtig luxueus hotel, eindelijk, met zwembad en alle voorzieningen.

Eindelijk tijd voor een namiddag rust, zwembad, in de zon liggen … Een menselijke parilla, invetten, op gezette tijden draaien en van binnen nat houden met caiperinha.
Morgen vliegen we via Sao Paulo naar huis. Het einde van een vakantie die eindeloos leek te duren. Een aaneenrijging van hoogtepunten: de koningspinguïns in het Beagle kanaal, de spechten in het NP Tierra del Fuego, de trektochten in het winderige NP Torres del Paine, de gletsjertocht op Perito Moreno, de bootvaart tussen de ijsbergen van de Upsala gletsjer, de passage to Chile in het merengebied, de Villarrica vulkaan waarvan we net de uitbarsting misten, de ontmoeting met de Mapuche activiste, de 4×4 rit over de ripio’s in het meren- en vulkanengebied, de wijndegustaties bij Santa Rita in Maipo en bij Piatelli in Cafayate, de wandelingen in de Maanvallei op de zoutvlakte van San Pedro de Atacama, Salta la Linda, paardrijden en BBQ bij Enrique, de tocht op de Ruta 40, en de pas Cuesta de Obispo, de kleurenpracht van de quebrada de Humahuaca, de watervallen van Iguazu en de ruïnes van San Ignacio, om er maar enkele te noemen. Wat een prachtige landen, zulke diverse gebieden, landschappen en ervaringen. Zulke vriendelijke mensen, lekker eten en vooral drinken, … Leuk gezelschap aan elkaar met zijn vieren, maar ook fijne ontmoetingen met Bob, Lut en Dirk en later ook met Marc en Annemie allemaal op een gelijkaardig traject.

Ik sluit nu deze reisblog af. Het heeft wat inspanningen gekost, maar we zijn er zelf blij mee, de teksten ondersteunen onze herinneringen aan deze reis en vormen ondertitels bij de vele foto’s die we mee naar huis brengen. Rest mij nog de enthousiaste volgers (64) en de trouwe lezers (425 mensen hebben deze blog bezocht) te bedanken voor hun sympathieke belangstelling. Deze blog heeft bijna 7000 views gehad, van uit een tiental landen (Spanje, Nederland, Frankrijk, Duitsland, USA, UK, Letland, Italië, Cyprus, India, Argentinië, Brazilië en Chili). We kregen 111 toffe, bemoedigende commentaren, altijd leuk. Ik hoop dat jullie het allemaal toch een beetje leesbaar vonden en van de foto’s genoten hebben. Excuses nog voor de onjuistheden of taalfouten, maar meestal was dit nachtwerk en was mijn editor al slapen als ik de blog moest posten.

 

Tot ziens allemaal in België, en voor wie belangstelling zou hebben, we delen graag onze reisdocumentatie, ervaringen, verhalen en foto’s of videoclips met jullie. Een selectie van foto’s van deze reis kan je vinden op mijn Flickr account, klik hier

Roger en Marleen, Anita en Pieter